Böylelikle Çin yapay zekâ eğitimini zorunlu kılan ilk ülke oldu. Diğer ülkeler ise genellikle isteğe bağlı, pilot programlar ya da kurslarla yapay zekâ eğitimini ilerletiyor. Güney Kore’de 2021 yılında devlet yapay zekâ eğitiminin ilkokul ve ortaokul müfredatına kademeli olarak dahil edileceğini açıklamıştı. Singapur da öğrencilere yönelik programlarla çocuklara temel yapay zekâ kavramlarını tanıtıyor. ABD’de ise henüz ülke genelinde zorunlu bir eğitim yok. Ancak bazı eyaletler ve okullarda yapay zekâ müfredatlara dahil edilmeye başlandı. Örneğin, MIT gibi üniversiteler lise seviyesinde “yapay zekâ ve etik” içerikleri geliştiriyor. Almanya ve Finlandiya’da dijital okuryazarlık müfredatın önemli bir parçası. Yapay zekâ da genellikle seçmeli olarak sunuluyor ama bazı pilot projelerde temel eğitimi veriliyor. Bir başka Avrupa ülkesi Estonya kodlamayı anaokulundan başlatan ilk ülkelerden biri. Hindistan ise 2020 Ulusal Eğitim Politikası kapsamında yapay zekâ, robotik ve kodlamayı lise seviyesinden itibaren yaygınlaştırmayı planladığını açıklamıştı. Ülkede bazı özel okullar ilkokul seviyesinde bile yapay zekâ eğitimi veriyor.

Türkiye’deki okullar açısından bakıldığında, yapay zekâ konusuna büyük bir ilgi olduğu ancak müfredatta bu ilginin tam olarak karşılık bulmadığı gözleniyor.

MEB Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı’nın yayımladığı haftalık ders çizelgelerine göre; ortaokulda ‘İnsan, Toplum ve Bilim’ alanında seçmeli dersler arasında 5 ve 6’ncı sınıflara 2’şer saat olmak üzere Robotik Kodlama dersi, 7 ve 8’inci sınıfta ise yine 2’şer saat olmak üzere Yapay zekâ Uygulamaları dersi veriliyor. Lisede ise Bilişim Teknolojileri ve Yazılım dersi seçmeli olarak öğrencilere sunuluyor. Okul türüne göre ders saatleri değişebiliyor.