Hayatta Allah’a ve başka güçlere bağlanmanın sonuçları farklıdır

1 – İnsanın yaratıcısıdır. “Allah, insanı yarattı.” [1]

2 – İnsanın Rabbi âlemlerin de Rabbidir. “Hamd, Âlemlerin Rabbi Allah’a mahsustur.” [2]

3 – İnsanı çok sevmektedir. “…Doğrusu Allah insanlara şefkat gösterir, merhamet eder.” [3]

4 – İnsanın duasını işitir. “…Şüphesiz sen duayı hakkıyla işitensin” [4]

5 – İnsanın feryat ve haykırışlarına cevap verir. “Yoksa darda kalana, kendisine yakardığı zaman karşılık veren…” [5]

6 – İnsanı en güzel yollara hidayet eder. “Ama bizim uğrumuzda üstün gayret gösterenleri, elbette bize varan yollara eriştireceğiz…” [6]

7 – İnsanı himaye eder ve velayetinde tutar. “…O, bütün salihlere velilik eder.” [7]

8 – İnsanı rüşd ve kemale erdirir. “O (Kur’an), doğru yola iletiyor, biz de ona iman ettik…” [8]

9 – İnsana sükûnet ve huzur bağışlar. “Bilesiniz ki, kalpler ancak Allah’ı anmakla huzur bulur.” [9]

10 – İnsana öğretir. “O, kalemle yazmayı öğretendir, insana bilmediğini öğretendir.” [10]

11 – İnsanın nimetlerini arttırır, genişlik verir. “Rabbiniz: ‘Şükrederseniz ant olsun ki, size karşılığını artıracağım…” [11]

12 – Hastalarına şifa verir: “Hastalandığımda da O bana şifa verir.” [12]

13 – İnsanın gelecekteki umududur: “O, hesap gününde, hatalarımı bağışlayacağını umduğumdur.” [13]

1 – Yaratma kudretine sahip değillerdir. “Sizlerin Allah’ı bırakıp taptıklarınız bir araya gelseler, bir sinek bile yaratamayacaklardır…” [14]

2 – İnsanın istek ve hacetlerinden habersizdirler: “Çünkü, yalvardıkları şeyler yalvarışlarından habersizdirler.” [15]

3 – İnsanın dualarını işitmezler: “Eğer onları çağırsanız, çağrınızı duymazlar…” [16]

4 – İnsanların ihtiyaçlarını karşılayabilecek kudretleri yoktur: “Allah’ı bırakıp da, kıyamet gününe kadar cevap veremeyecek şeylere yalvarandan daha sapık kimdir?” [17]

5 – İnsanın düşmanlarıdırlar. “…O taptıkları kendilerine düşman oluverir…” [18]

6 – Hadiseler karşısında yetersizdirler: “…Sizin bir sıkıntınızı gidermeye ve onu değiştirmeye güçleri yetmez.” [19]

7 – Ne fayda verebilirler, ne de bir gelecek bir zararı önleyebilirler: “…Hâlbuki onlar, Allah’ın izni olmadıkça o sihirle hiç kimseye zarar veremezlerdi. (Onlar böyle yaparak) kendilerine zarar veren, fayda getirmeyen şeyleri öğreniyorlardı…” [20]

Hz. Yusuf’un (a.s) da buyurduğu gibi konu şu ayetle en güzel şekilde özetleniyor:

“Ey zindan arkadaşlarım! Ayrı ayrı ilâhlar mı daha iyidir, yoksa mutlak hâkimiyet sahibi olan tek Allah mı?” [21]

ehlader

- - - - - - - - - - - - -

[1]     Rahman, 3

[2]     Hamd (Fatiha), 2

[3]     Bakara, 143

[4]     Al’i İmran, 38

[5]     Neml, 62

[6]     Ankebut, 69

[7]     A’raf, 196

[8]     Cin, 2

[9]     Ra’d, 28

[10]    Alak, 4 – 5

[11]    İbrahim, 7

[12]    Şuara, 80

[13]    Şuara, 82

[14]    Hac, 73

[15]    Ahkaf, 5

[16]    Fatır, 14

[17]    Ahkaf, 5

[18]    Ahkaf, 6

[19]    İsra, 56

[20]    Bakara, 102

[21]    Yusuf, 39